Deze wals[]
Leonard Cohen Take this waltz
In Wenen zijn tien knappe vrouwen
en een schouder als stut voor de dood,
een zaal met acht honderd ramen,
en de duiven gaan dood in een boom.
Er is een stuk afgerukt van de morgen
en dat hangt in de hal van de kou.
- Ai, aiaiai,
- deze wals, deze wals,
- deze wals met een mondklem voor jou.
- Die wals, die wals, die wals, die wals
- met zijn adem die brak is van dood en cognac,
- die wals met zijn staart in de zee.
Ik wil je, ik wil je, ik wil je,
op een stoel met een tijdschrift van dood,
in de holte, het hart van de lelie,
in een hal waar nooit liefde ontsproot,
op een bed waar de maan lag te zweten,
in geschreeuw, met voetstappen en zand.
- Ai, aiaiai,
- deze wals, deze wals,
- neem zijn brekende taille in je hand.
- Die wals, die wals, die wals, die wals
- met zijn adem die brak is van dood en cognac,
- die wals met zijn staart in de zee.
Er is een concertzaal in Wenen
waar je mond duizend keer werd genoemd
en een bar waar de jongens niet praten,
veroordeeld ter dood door de blues.
Ach, wie klimt er omhoog naar je foto
met tranen die net zijn gekust.
- Ai, aiaiai,
- deze wals, deze wals,
- deze wals, die al jarenlang rust.
Er is een zolder waar kinderen spelen,
waar ook ik binnenkort lig met jou,
in een droom van Hongaarse lantaarns
en de middag die zoet is en blauw.
En ik zie hoe het met je verdriet zit:
met je schapen, je lelies van sneeuw.
- Ai, aiaiai,
- deze wals, deze wals,
- met zijn ‘ik laat je nooit meer alleen.’
- Die wals, die wals, die wals, die wals
- met zijn adem die brak is van dood en cognac,
- die wals met zijn staart in de zee.
En ik zal met je dansen in Wenen
en ik zal als rivier zijn vermomd,
met een hyacint op mijn schouder
en de dauw van je dij in mijn mond.
En mijn ziel leg ik neer in een plakboek,
met foto’s, met bloemen, met pluis,
en ik schenk aan je zondvloed van schoonheid
mijn goedkope viool en mijn kruis,
en je neemt me mee naar je dansvloer
waar ik dans op je heilige mis.
O mijn lief, o mijn lief,
deze wals, deze wals
is van jou, en dat is wat er is.
Terug naar de Hoofdpagina
Terug naar Lorca